Istnieje zależność pomiędzy patologicznymi stosunkami w rodzinie, na które eksponowane jest dziecko, a ryzykiem wystąpienia chorób psychicznych w późniejszym wieku. Wyniki dotychczasowych prac dotyczących tego zagadnienia wskazywały, że upośledzony rozwój emocjonalny i socjalny w dzieciństwie może być przyczyną zaburzeń psychicznych w okresie dorosłości a omawiana zależność może być modyfikowana przez odpowiednio wczesną interwencję z zakresu promocji zdrowia. Patologiczne stosunki w rodzinie okazały się czynnikiem pozwalającym przewidzieć rozwinięcie depresji, zaburzeń lękowych i zespołu stresu pourazowego w przyszłości. Zaburzony kontakt emocjonalny z matką zwiększał prawdopodobieństwo podjęcia prób samobójczych w okresie dorastania. Można oczekiwać, że odpowiednio wczesne wykrycie i zmodyfikowanie patologii w stosunkach rodzinnych może przyczynić się do zmniejszenia częstości występowania chorób psychicznych.
Scott Weich i wsp. Family relationships in childhood and common psychiatric disorders in later life: systematic review of prospective studies Link: Br J Psych 2009;194:392
