Na depresję choruje
około 1, 5 miliona Polaków
Zgodnie z danymi epidemiologicznymi są to bardzo często osoby między 20 a 40 rokiem życia. Autorzy raportu „Depresja – analiza kosztów ekonomicznych i społecznych”, który został przygotowany przez Instytut Zarządzania w Ochronie Zdrowia Uczelni Łazarskiego podkreślają, że zgodnie z ich analizami największe koszty generują właśnie osoby w wieku produkcyjnym. Zgodnie z założeniami jest to ta grupa społeczna, która powinna generować Produkt Krajowy Brutto, niestety, obecność depresji sprawia, że często generuje koszty. Autorzy raportu podkreślają, że nasilenie problemu dotyka nie tylko chorych, ale także polską gospodarkę i pracodawców.
Koszty ponoszone przez Narodowy Fundusz Zdrowia, kształtują się rocznie na poziomie około 170 milionów. Są jednak blisko pięciokrotnie niższe od kosztów Zakładu Ubezpieczeń Zdrowotnych (762 miliony złotych).
W 2013 roku, w związku z zaburzeniami depresyjnymi zanotowano
5,38 mln dni absencji chorobowej
Rocznie z powodu depresji tracimy w Polsce
ponad 24 tysiące lat produktywności
Są to straty dla gospodarki rzędu
1 – 2,6 miliarda złotych
Co więcej, nawet jeśli pracownik chorujący na depresję jest obecny w pracy to pracuje o około 20% mniej produktywnie, a więc można przyjąć, że pracuje nie pięć, tylko 4 razy w tygodniu.
Eksperci podkreślają, że depresja jest chorobą, którą można skutecznie wyleczyć. Oznacza to, że znakomita większość chorych może powrócić do pełnej aktywności zawodowej i efektywnie realizować się na tym polu. Niezbędna jest do tego świadomość, że skuteczna pomoc specjalistów (psychiatrów i psychologów) na jak najwcześniejszym etapie rozwoju choroby poprawia efektywność terapii.
Narodowy Fundusz Zdrowia opublikował w 2020 r. raport o depresji w Polsce na podstawie posiadanych danych bazujących m. in. na danych ZUS o absencji chorobowej i orzeczeniach lekarskich.
Depresja jest najczęściej diagnozowana u osób w przedziale wiekowym
20-40 lat
- Depresja jest główną przyczyną utraty wydajności pracy z powodu zwolnień lekarskich i wcześniejszego przechodzenia na rentę,
- Wydajność pracy u chorujących na depresję jest przeciętnie o 5-6 godzin tygodniowo niższa w porównaniu do osób bez depresji
- W Polsce depresja znajduje się w pierwszej dziesiątce najwyższych wydatków na świadczenia związane z niezdolnością do pracy (ref. ZUS 2012).
ZUS 2012,
J. Olsen, et al. Eur J Neurology. 2012;19:155-162
Stewart WF, et al. JAMA, 2003, 299 (23);3135-3144
Odsetek zachorowań na depresję wśród osób pracujących w poszczególnych grupach zawodowych
- Usługi osobiste: kosmetyczki, kosmetolodzy, masażyści, opiekunki dziecięce itp. 10,6%
- Zawody związane z przygotowywaniem i serwowaniem żywności: kucharze, kelnerki i kelnerzy oraz pracownicy fast foodów. 10,3%
- Pracownicy socjalni, terapeuci oraz katecheci, księża i osoby związane religią 9,6%
- Pracownicy opieki zdrowotnej: lekarze, pielęgniarki, położne, ratownicy medyczni oraz inne zawody związane ze zdrowiem. 9,6%
- Artyści, projektanci oraz osoby związane z rozrywką, mediami i sportem 9,1%
- Nauczyciele, wykładowcy akademiccy, bibliotekarze oraz inne osoby związane z edukacją 8,7%
- Pracownicy biurowi oraz administracja publiczna 8,1%
- Zawody związane z utrzymywaniem czystości i porządku: serwis sprzątający wewnątrz i na zewnątrz, ogrodnicy, konserwatorzy itp. 7,3%
- Finansiści: księgowi, bankowcy, maklerzy 6,7%
- Sprzedawcy i osoby związane z handlem 6,7%
Odsetek zachorowań na ciężką depresję (MDE) w ciągu roku wśród osób w wieku 18 – 64, pracujących w pełnym wymiarze czasu pracy w poszczególnych grupach zawodowych1:
1 Substance Abuse and Mental Health Services Administration, Office of Applied Studies. (October 11, 2007). The NSDUH Report: Depression among Adults Employed Full-Time, by Occupational Category. Rockville, MD.