Najnowsze badanie opublikowane w grudniowym numerze czasopisma Archives of General Psychiatry sugeruje, że narażenie na ołów na poziomie powszechnie uważanym za bezpieczny może wpływać negatywnie na nasze zdrowie psychiczne. Kobiety i mężczyźni w wieku 20-30 lat, którzy mieli wysoki poziom ołowiu we krwi, dwa razy częściej zapadali na ciężką depresję niż ich rówieśnicy, u których poziom ołowiu był niższy, podczas gdy ryzyko paniki było niemal pięciokrotnie wyższe.
Doktor Maryse Bouchard z kanadyjskiego Uniwersytetu w Montrealu oraz Harvard School of Public Health w Bostonie twierdzi, że powyższe wyniki uzyskano nie w oparciu o osoby, które były wyjątkowo narażone na ołów, ale dane te dotyczą przeciętnego narażenia. Wiadomo, że ołów jest toksyczny dla układu nerwowego, jednak większość badań nad skutkami narażenia na ten metal było wykonywane z udziałem dzieci lub dorosłych, którzy otrzymywali dużą dawkę ołowiu w trakcie wykonywania swojej pracy.
Prawdopodobnie ołów zwiększa ryzyko depresji i paniki, ponieważ dowiedziono, że zakłóca on funkcje mózgowych neuroprzekaźników, takich jak serotonina i dopamina.
Wyniki badania wskazują na konieczność redukcji narażenia na ołów obecny w środowisku, na przykład w wodzie z kranu zanieczyszczonej przez korodujące rury.
Archives of General Psychiatry, December 2009
Na podstawie notatki Anne Harding, Reuters Health
