Na łamach Archives of Internal Medicine ukazała się ważna metaanaliza i przegląd systematyczy badań poświęconych wpływowi aktywności fizycznej na objawy depresyjne u osób z przewlekłymi schorzeniami.
Autorzy przeszukali bazy danych, które pozwoliły im zgromadzić dane pochodzące z badań klinicznych, w których program aktywności fizycznej wprowadzono w grupie osób z przewlekłymi chorobami bez klinicznie rozpoznanej depresji. Analizie poddano tak zróżnicowane schorzenia jak m.in. choroby układu krążenia, schorzenia kardiometaboliczne, przewlekłe zespoły bólowe towarzyszące schorzeniom układu szkieletowego, fibromialgia, nowotwory, choroby neurologiczne, przewlekła obturacyjna choroba płuc. W ten sposób zebrano dane 10534 pacjentów.
Objawy depresji przed interwencją i po zakończeniu badania oceniano posługując się uznanymi kwestionariuszami np. Beck Depression Inventory. Wykazano, że aktywność fizyczna zmniejsza nasilenie objawów depresyjnych u osób uczestniczących w programie aktywności fizycznej, u 1 na 6 osób w znacznym stopniu. Poprawa ta była największa przy wyjściowo silniej wyrażonych objawach depresji, ale dotyczyła również objawów depresyjnych o łagodnym i umiarkowanym nasileniu. Jednym z ważnych czynników
decydujących o redukcji objawów depresyjnych jest uzyskana poprawa sprawności funkcjonalnej.
Przedstawione zależności mają charakter dwukierunkowy. Objawy depresyjne wpływają na zmniejszenie aktywności pacjentów, w tym kontaktów socjalnych. Ponadto sprzyjają nieprzestrzeganiu zaleceń dotyczących stylu życia.
Metaanaliza nie pozwoliła określić optymalnej dawki wysiłku fizycznego, czy też wyznaczenie jego dawki progowej. Mimo tych zastrzeżeń aktywność fizyczną i poprawę sprawności funkcjonalnej pacjentów należy uznać za cenną opcję w leczeniu i prewencji zaburzeń depresyjnych u osób przewlekle chorych.
Opracowane na podstawie: Archives of Internal Medicine / 23 stycznia 2012
Marek Kowrach
M.P. Herring i wsp. Effect of exercise training on depressive symptoms among patients with a chronic illness, LINK: Arch Intern Med. 2012;172:101
