Na łamach czasopisma PLoS One ukazała się praca Karen Kjar Larseni wsp. dotycząca objawów depresji i ryzyka nowych zdarzeń sercowo-naczyniowych u pacjentów po zawale serca.
Duży epizod depresyjny może dotyczyć 16-27% chorych w ciągu pierwszych dwóch tygodni po zawale serca. Depresja wiąże się z powikłaniami sercowo-naczyniowymi u pacjentów po zawale serca, jednak mechanizmy leżące u podłoża tego zjawiska nadal są niejasne. Sugeruje się wpływ braku stosowania się do zaleceń lekarskich dotyczących profilaktyki wtórnej i stylu życia, brak wsparcia socjalnego, obecność stanu zapalnego czy rzadsze wykonywanie inwazyjnych procedur sercowo-naczyniowych w tej grupie chorych. Nie wiadomo także, którzy pacjenci są najbardziej narażeni na niekorzystne zdarzenia sercowo-naczyniowe.
Autorzy pracy oceniali ryzyko nowych zdarzeń sercowo-naczyniowych i zgonu u pacjentów z objawami depresji po pierwszym zawale serca, biorąc pod uwagę dodatkowe wtórne czynniki prewencyjne. Oceniano również możliwość wydzielenia podgrup pacjentów szczególnie wysokiego ryzyka.
Do prospektywnego badania kohortowego włączono 897 kolejnych pacjentów wypisanych ze szpitali w centralnej Danii po pierwszym zawale serca między 1 stycznia 2009 a 31 grudnia 2009. Chorych obserwowano do 31 lipca 2012. Objawy depresji oceniano przy użyciu Hospital Anxiety and Depression Scale (w przypadku wyniku w skali HADS-D?8).
W całej grupie stwierdzono 239 nowych zdarzeń sercowo-naczyniowych, 95 zgonów (288 zdarzeń łącznie) podczas 1975 osobolat obserwacji. Czas przeżycia wolnego od zdarzeń oceniano metodą regresji Coxa.
Objawy depresji stwierdzono u 167 (18,6%) pacjentów. Mieli oni (po dostosowaniu do wieku i płci) 1,53 razy większe ryzyko nowych zdarzeń sercowo-naczyniowych i 3,10 razy większe ryzyko zgonu oraz 1,77 ryzyko zdarzenia łącznego. Związek ten był słabszy po dostosowaniu do ciężkości choroby, schorzeń towarzyszących i braku aktywności fizycznej (HR=1,17 – NS) dla nowych zdarzeń sercowo-naczyniowych, HR=2,0 dla zgonu i HR=1,33 dla zdarzeń złożonych). Nie udało się wyodrębnić określonej podgrupy pacjentów ze szczególnie wysokim ryzykiem niekorzystnego rokowania.
W podsumowaniu autorzy stwierdzają, że objawy depresji występujące u chorych po pierwszym zawale serca były niezależnym czynnikiem prognostycznym ryzyka zgonu, ale nie nowych zdarzeń sercowo-naczyniowych. Konieczna jest współpraca interdyscyplinarna w opiece nad pacjentami po zawale serca, co być może poprawi rokowanie u tych chorych.
Opracowane na podstawie: Internet / 25 września 2013
Magdalena Wiśniewska
Karen Kjar Larsen i wsp. Depressive symptoms and risk of new cardiovascular events or death in patients with myocardial infarction: a population-based longitudinal study examining health behaviors and health care interventions. , LINK: PLoS One 2013;8:e74393 (dostępny pełen tekst)
