Aspekty kliniczne i wyniki leczenia u chorych z depresją typu melancholijnego, niemelancholijnego oraz depresją atypową

Na łamach Plos One ukazała się praca Margalidy Gili i wsp. dotycząca aspektów klinicznych i wyników leczenia u chorych z depresją typu melancholijnego, niemelancholijnego oraz depresji atypowej.

Depresja jest chorobą heterogenną i od dawna starano się ją sklasyfikować pod kątem przyczyn i skuteczności terapii w poszczególnych typach. Według dotychczasowych doniesień, depresja typu melancholijnego dotyczy 25-30% chorych i charakteryzuje się głównie anhedonią, zaburzeniami funkcji psychomotorycznych i poznawczych oraz objawami wegetatywnymi. Tacy chorzy lepiej odpowiadają na leczenie elektrowstrząsami oraz na trójcykliczne leki przeciwdepresyjne. Depresja atypowa jest natomiast związana ze znacznym zmęczeniem, lękiem, hipersomnią, wzmożonym apetytem i dość dobrze odpowiada na inhibitory monoaminooksydazy.

Celem pracy była analiza czynników socjodemograficznych, klinicznych i wyników leczenia w dużej grupie chorych z depresją oraz ocena, czy depresję typu melancholijnego oraz atypową można zróżnicować od zaburzeń depresyjnych niemelancholijnych.  Do wieloośrodkowego, prospektywnego badania włączono 1455 pacjentów. Nasilenie objawów było określane przy pomocy skali depresji Hamiltona oraz Self Rated Inventory of Depressive Symptomatology (IDS-SR30), która służy do definiowania depresji melancholijnej i atypowej według klasyfikacji DSM-IV. Oceny dokonywano po 6-8 i 14-20 tygodniach leczenia przeciwdepresyjnego.

Stwierdzono, że chorzy z depresją typu melancholijnego (16,2%) mieli chorobę o cięższym nasileniu, więcej epizodów depresyjnych w wywiadzie oraz krótszy czas ich trwania niż chorzy z depresją atypową (24,7%) i niemelancholijną. Pacjenci z depresją atypową byli młodsi, stwierdzono u nich wyższy odsetek współistniejących zaburzeń lękowych i uzależnień. Chorzy z depresją melancholijną mieli niższy odsetek remisji.

Wyniki badania wskazują, że pomiędzy chorymi z depresją o odmiennych typach są różnice w przebiegu klinicznym i wynikach leczenia. Należy przed rozpoczęciem leczenia określić typ depresji, co może wpłynąć na rodzaj terapii i korzyści terapeutyczne.

Opracowane na podstawie: Internet / 26 października 2012
Magdalena Piątkowska

Margalida Gili i wsp. Clinical Patterns and Treatment Outcome in Patients with Melancholic, Atypical and Non-Melancholic Depressions, LINK: Plos One 7(10): e48200 (dostępny pełen tekst)

0 replies on “Aspekty kliniczne i wyniki leczenia u chorych z depresją typu melancholijnego, niemelancholijnego oraz depresją atypową”